Xabier oraingo denboretako ume arrunt bat zen. Euskadiko herri batean bizi zen bere amarekin, menditik gertu. Xabiren aita hil zen. Ondorioz, amak bere senarraren lekua okupatzen duen gizona topatu zuen, Karlos (Xabik gorroto duen nobioa).
Goiz batean, Xabi bere amrekin eta amren nobioarekin paseatzen zeniltzala, bordara joatea erabaki zuen (Anttonek eta Xabik aurkitutako bordara. Bigarren lerro batean geratzeko beldurragatik erabaki zuen. Haserretuta eta jeloskor baitzegoen bere amaren nobioaz. Baina motxila egiten ari zenean, gezur bat esan zuen, bere amak ez harrapatzeko.
Bordara joan zen, Anttonek eta Xabik aurkitutakora. Borda mendian zegoen. Egoera oso txarrean aurkitu zuten, inork ez baitzuen erabili. Horra joatea erabaki zuen ondo ezagutzen zuelako eta lasaitasuna zegoelako.
Baina ez zen hain erraza izan. Oztopo asko euki zituen. Amari gezurra esan zion, etxetik atera izan ahal izateko, bere lagun mina (Antton) eta bere neskalaguna (Idoia) oporretan zeudeneta bakarrik sentituko zen, borda egoera oso txarran zegoen (oraindik ez baitzuten guztiz konpondu).
Bordan zegoenean bakarrik sentizen zen. Oso triste zegoen, bere amaz gogoratzen zen-eta. Borda ilun zegoen. Horrez gain, hotza egiten zuen. Xabi gauan geratu zen, bere amarekin pasatutako momentuak gogoratzen.
Entradas
0 comentarios:
Publicar un comentario